Sol silicae, quae etiam hydrosolus silica vel silica colloidalis nota est, optimum est nanomateriale. Solutio colloidalis est per particulas silicas amorphos formata uniformiter in aqua vel dissolutionibus organicis dispersis. Inodora et non-toxica est, formula hypothetica ut mSiO₂·nH₂O. Particula silicae solii magnitudo typice ab 1 ad 100 um vagatur, magna specifica superficiei superficiei et capacitati adsorptionis praebens. Sicut solutio colloidalis viscositas humilis, dispersibilitatem bonam habet, sinit eam penetrare et solida implere, praesertim raros materias, suas superficies laeves facere.
Accedit, silica sol validas proprietates adhaesivas habet, ut structuras gelatae cum aliis materiis formare possit, inde in vi compaginationis significantis. Ideo sol silica late in industriis adhibetur ut praecisio iacturae, coatingae, textilia, chartarum confectio, petrochemica et electronica. Agit quasi compagem agentis materiae tam organicae quam inorganicae, magnas partes in his campis ludentem.